BSphoekhaing: ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းမွ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသား သူရဲေကာင္းမ်ား

ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂ်ိဳးဇက္စတီး၀ဲလ္ (Joseph Stilwell) ဦးေဆာင္ ေဖာက္လုပ္ခဲ့တဲ့
သမိုင္း၀င္ လီဒိုလမ္းမႀကီး အေၾကာင္းကို အေရွ႕ပိုင္းမွာ ေရးဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လီဒိုလမ္းမႀကီးနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး Burma Campaign လို႔ေခၚတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ဂ်ပန္နယ္ခ်ဲ႕ေတြကို တိုက္ထုတ္ခဲ့ရာမွာ ကခ်င္လူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ ပါ၀င္စြမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ အခန္းက႑ ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာကို မသိၾကေသးတဲ့ သူေတြအတြက္ ဗဟုသုတအျဖစ္ သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားကို ဆက္လက္ရွာေဖြ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။

စစ္အတြင္းကာလ ၁၉၄၂ ခု ႏွစ္ဦးပိုင္းမွာ CBI (China - Burma - India) စစ္မ်က္ႏွာစာမွာ မဟာမိတ္တပ္ဖဲြ႔ေတြရဲ႕ အေျခအေနက သိပ္မေကာင္းလွပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕ဂ်ပန္ေတြက ဂ်ာဗားပင္လယ္က အဂၤလိပ္ေရတပ္ေတြကို တိုက္ထုတ္ၿပီး ေဖေဖၚ၀ါရီလမွာ စင္ကာပူကၽြန္းကို သိမ္းပိုက္လိုက္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဂ်ပန္ေတြက အင္ဒိုနီးရွားကၽြန္းေတြ နဲ႔ ျမန္မာျပည္ကို က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္ လာပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ လားရိႈးၿမိဳ႕ကေန တရုတ္ျပည္ ကူမင္းၿမိဳ႕အထိ ေဖာက္လုပ္ထားတဲ့ Burma Road ဟာလည္း ခ်န္ေကရွိတ္ရဲ႕ ကူမင္တန္တပ္ေတြအတြက္ လက္နက္ရိကၡာ ေထာက္ပံ့ေပးဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္ေနလို႔ ဂ်ပန္ကိုခုခံတိုက္ခိုက္ဖို႔ ကူမင္တန္တပ္ေတြ ျမန္မာျပည္ထဲကို ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ အေမရိကန္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စတီး၀ဲလ္ ကလည္း CBI ရဲ႕ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ အေမရိကန္တပ္ဖဲြ႔ကို ဦးေဆာင္ၿပီး ကူမင္တန္တရုတ္တပ္ေတြကို ကူညီေထာက္ပံ့ဖို႔ ေရာက္လာပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ စတီး၀ဲလ္ ေရာက္လာတဲ့ ၁၉၄၂ ခု မတ္လထဲမွာပဲ ဂ်ပန္ေတြက ရန္ကုန္ကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း ရထားလမ္းတေလွ်ာက္ မႏၱေလး နဲ႔ ျမစ္ႀကီးၿမိဳ႕ေတြကိုပါ ဆက္လက္သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါတယ္။ တရုတ္ကူမင္တန္ တပ္ဖဲြ႔ကလည္း ဂ်ပန္ကိုခုခံဖို႔ အင္အားမရွိေတာ့ပဲျဖစ္ေနကာ စတီး၀ဲလ္အဖို႔ ေရြးခ်ယ္စရာ ႏွစ္လမ္းပဲရွိပါေတာ့တယ္။ အိႏိၵယဘက္ကို ထြက္ေျပးမလား ဒါမွမဟုတ္ စစ္သံု႔ပန္းအျဖစ္ အဖမ္းခံမလား ဆိုတာပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စတီး၀ဲလ္က အေမရိကန္တပ္ဖဲြ႔နဲ႔အတူ အဂၤလိပ္၊ တရုတ္၊ အိႏိၵယ နဲ႔ ျမန္မာသူနာျပဳမ်ားပါ၀င္တဲ့ လူအေယာက္ (၁၀၀) ခန္႔ ကို ေခၚေဆာင္ၿပီး ၀န္းသိုၿမိဳ႕ကေန အိႏိၵယႏိုင္ငံ Imphal ၿမိဳ႕အထိ မိုင္ေပါင္း ၂၀၀ ခရီးကို ၁၉ ရက္ၾကာ ျဖတ္သန္းၿပီး ဆုတ္ခြာခဲ့ပါတယ္။

စတီး၀ဲလ္ဟာ ျမန္မာျပည္ထဲကို ၀င္ေရာက္ၿပီး ဂ်ပန္ေတြကို ျပန္လည္တိုက္ထုတ္ဖို႔ နဲ႔ ျဖတ္ေတာက္ျခင္း ခံထားရတဲ့ Burma Road ကို ျပန္လည္သိမ္းယူဖို႔ အေရးပါတဲ့ လီဒိုလမ္းမႀကီးကို ေဖာက္လုပ္ရန္ စီစဥ္ေနခဲ့ပါတယ္။ အသစ္ဖဲြ႔လိုက္တဲ့ ကူမင္တန္ တရုတ္တပ္ေတြကို အိႏိၵယျပည္ Ramgarh ၿမိဳ႕မွာ လက္နက္သင္တန္းေပးဖို႔ ေလယာဥ္နဲ႔တဆင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္ေျမာက္ဖ်ား ဟိမ၀ႏၱာေတာင္တန္းေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ေတြက စစ္စခန္း၊ အစားအစာ နဲ႔ ရူပီေငြမ်ားကို ပံ့ပိုးၿပီး အေမရိကန္ေတြက ေရဒီယို၊ ရိုင္ဖယ္၊ မက္ရွင္းဂန္း စတဲ့ လက္နက္ခဲယမ္းမ်ား နဲ႔ စစ္သင္တန္းေတြကို ေထာက္ပံ့ေပးပါတယ္။

တရုတ္ကူမင္တန္တပ္မ်ား စစ္သင္္တန္း သင္ယူေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္းမွာရွိတဲ့ ေဒသခံ ကခ်င္လူမ်ိးမ်ားဟာ (ကရင္၊ ခ်င္း၊ ကူကီး နဲ႔ နာဂ တခ်ိဳ႕အပါအ၀င္) က်ဳးေက်ာ္လာတဲ့ ဂ်ပန္တပ္ေတြကို ေျပာက္က်ားစနစ္နဲ႔ ခုခံတိုက္ခိုက္ ေနၾကပါတယ္။ ေမြးရာပါ ရဲစြမ္းသတၱိေကာင္းၿပီး ေတာေတာင္ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ကခ်င္လူမ်ိဳးမ်ားဟာ ဓား၊ လွံ၊ ေလးျမွား ေတြသာ အသံုးျပဳၿပီး ေခတ္မီလက္နက္မ်ား နဲ႔ စစ္ဗ်ဴဟာစနစ္ေတြ မရွိၾကပါဘူး။

ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အစြမ္းအစကိုသိေတာ့ ဂ်ပန္ေတြကို ေနာက္တန္းကေန လူဦးေရနည္းနည္းနဲ႔ လွ်ပ္တျပတ္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ အစီအစဥ္နဲ႔ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လထဲမွာ အဂၤလိပ္ V-Force တပ္ဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ပူတာအိုၿမိဳ႕နယ္ထဲက Fort Hertz ခံတပ္မွာ Kahin Rangers, Kachin Levies လို႔ေခၚတဲ့ ကခ်င္ေျပာက္က်ားတပ္ဖဲြ႕ကို ဖဲြ႔စည္းခဲ့ပါတယ္။ စတီး၀ဲလ္ကလည္း ေရဒီယိုေအာ္ပေရဒါ၊ လွ်ိဳ႕၀ွက္စာလံုးေရးနည္းေဖာ္နည္း တတ္ကၽြမ္းသူ နဲ႔ ေဆး၀ါးပညာရွင္ (၄၈) ဦးပါတဲ့ အေမရိကန္တပ္ဖဲြ႔ကို လြတ္လိုက္ပါတယ္။ ကခ်င္ေျပာက္က်ားမ်ားဟာ လက္နက္နဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရး သင္တန္းမ်ားကို သင္ယူၿပီး မဟာမိတ္တပ္အတြက္ သတင္းပို႔ျခင္း၊ ခ်ံဳခိုတိုက္ခိုက္ျခင္း၊ ေတာလမ္းျပျခင္း စတာေတြကို ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။

ကခ်င္ေျပာက္က်ားတပ္ဖဲြ႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈေၾကာင့္ ၁၉၄၃ ခု ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ စတီး၀ဲလ္ခန္႔အပ္လိုက္တဲ့ Carl F. Eifler ဦးေဆာင္ေနတဲ့ စစ္ဗ်ဴဟာတပ္ဖြဲ႔ (၁၀၁) (OSS Detachment 101) ထဲမွာ USA-Kachin Rangers ေခၚ ကခ်င္တပ္ဖဲြ႔ (၆) ဖဲ႔ြကို ဖဲြ႔စည္းႏိုင္ခဲ့ၿပီး သံုးဖဲြ႔ကို ဧရာ၀တီျမစ္ အေရွ႕ပိုင္း နဲ႔ က်န္ သံုးဖဲြ႔ကို အေနာက္ပိုင္းမွာ ေနရာခ်ထားခဲ့ပါတယ္။ OSS Detachment 101 အဖဲြ႔ဟာ ရန္သူနယ္ေျမထဲမွာ သာမန္စစ္ဆင္ေရးနည္းလမ္းကို အသံုးမျပဳဘဲ အေမရိကန္စစ္သမိုင္းမွာ ပထမဦးဆံုး ဖဲြ႔စည္းခဲ့တဲ့ တပ္ဖဲြ႔ျဖစ္ၿပီး သတ္ျဖတ္မႈႏွင့္က်ဆံုးမႈ အခ်ိဳးအစား အျမင့္ဆံုးရွိခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

Kachin Rangers တပ္ဖဲြ႔မ်ားကို စစ္ယူနီေဖာင္း၀တ္စံု၊ M-2, Thompson, 9 mm Marlin, ကာဘိုင္ေသနတ္ စတဲ့ လက္နက္ခဲယမ္းမ်ားကို တပ္ဆင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ ကခ်င္တပ္သားတခ်ိဳ႕ကို Fort Hertz မွတဆင့္ အိႏိၵယျပည္သို႔ ေစလႊတ္ၿပီး ဆက္သြယ္ေရး သင္တန္းမ်ားကို သင္ၾကားေစခဲ့ပါတယ္။ ကခ်င္တပ္သားမ်ားဟာ ဆက္သြယ္ေရးပစၥည္း အသံုးျပဳနည္းမ်ားကို လြယ္ကူျမန္ဆန္စြာ သင္ယူတတ္ေျမာက္ၿပီး တစ္မိနစ္အတြင္း စာလံုး ၂၅ - ၄၅ လံုးအထိ လက္ခံပို႔ေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သင္တန္းသား အမ်ားစုဟာ မိခင္တပ္ရင္းကို ျပန္လာရၿပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေလထီးမ်ားနဲ႔ခုန္ခ်ၿပီး ေနရာသစ္မွာ ရန္သူ႔သတင္းမ်ားကို ေထာက္လွမ္းရယူ ခဲ့ၾကပါတယ္။

ကခ်င္ေျပာက္က်ားတပ္မ်ားရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားစြာ ရွိခဲ့ေပမဲ့လည္း အစပိုင္းမွာ စတီး၀ဲလ္က Kachin Rangers မ်ားရဲ႕ ထိေရာက္မႈကို သိပ္မယံုၾကည္ေသးပါဘူး။ တေန႔မွာ စတီး၀ဲလ္ရဲ႕ ဌာနခ်ဳပ္ရံုးကို ကခ်င္ေျပာက္က်ား ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦး ေရာက္လာၿပီး ေရွ႕တန္းမွာ ဂ်ပန္စစ္သားမ်ားစြာကို သတ္ျဖတ္ရွင္းလင္းခဲ့တာကို ေျပာျပပါတယ္။ ဒါကို စတီး၀ဲလ္က သက္ေသျပပါလို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးက ခါးပတ္မွာခ်ိတ္ထားတဲ့ ၀ါးက်ည္ေထာက္မ်ားကို ျဖဳတ္ၿပီး အထဲက ပစၥည္းေတြကို စတီး၀ဲလ္ရဲ႕ စားပဲြေပၚကို သြန္ခ်ျပပါတယ္။ စတီး၀ဲလ္က ဘာေတြလဲလို႔ေမးေတာ့ "ဒါေတြက ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ နားရြက္ေတြေလ ... အားလံုးကို ႏွစ္နဲ႔စားလိုက္ရင္ ... ဂ်ပန္ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကို သတ္လိုက္သလဲဆိုတာ အေျဖထြက္ပါတယ္" လို႔ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္က ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကစၿပီး စတီး၀ဲလ္က ကခ်င္ေျပာက္က်ားတပ္ေတြဟာ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ေပးပို႔ႏိုင္ရံုမက ဂ်ပန္ေတြကို တိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ ႏိုင္တာကို လက္ခံခဲ့ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ Frank Merrill ဦးေဆာင္တဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ Merrill's Marauders အျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ အေမရိကန္တပ္ဖဲြ႔ကိုလည္း ကခ်င္ေျပာက္က်ားတပ္သား (၃၀၀၀) ခန္႔ ပါ၀င္ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။ "က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ ကခ်င္လမ္းျပတစ္ေယာက္ အၿမဲတမ္း ရွိေနပါတယ္၊ သူတို႔မပါရင္ က်ေနာ္တို႔ ေရွ႕တန္းကိုထြက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ... ကခ်င္ေျပာက္က်ားေတြက ေနရာေဒသ၊ လမ္းေၾကာင္းေတြ သိယံုမက ဂ်ပန္တပ္ေတြ ဘယ္မွာရွိတယ္ဆိုတာ အျခားသူေတြထက္ ပိုသိပါတယ္" လို႔ ဗိုလ္ႀကီး Charlton Ogburn Jr. က ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ပါတယ္။

၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ကေန ၾသဂုတ္လ အထိ ေလးလၾကာျမင့္ခဲ့တဲ့ ျမစ္ႀကီးနားေလယာဥ္ကြင္း တိုက္ပဲြနဲ႔ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕တိုက္ပဲြမွာ အေမရိကန္တပ္သား ၁၄၀၀၊ တရုတ္တပ္သား ၄၀၀၀ နဲ႔ ကခ်င္ေျပာက္က်ား ၆၀၀ တုိ႔ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး မိုးေကာင္း၊ ကားမိုင္းတို႔မွတဆင့္ ျမစ္ႀကီးနားကို တျဖည္းျဖည္း ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့ၿပီး ကခ်င္ေျပာက္က်ားမ်ားက ပထမဦးဆံုး ျမစ္ႀကီးနားေလယာဥ္ကြင္းကို တိတ္တဆိတ္ ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ထင္သေလာက္ ဂ်ပန္လံုၿခံဳေရးတပ္မ်ား တင္းက်ပ္မႈ မရွိေၾကာင္းကို စတီး၀ဲလ္ဆီိ လွ်ိဳ႕၀ွက္သတင္း ေပးပို႔ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ေလယာဥ္ေတြက ျမစ္ႀကီးနားေလယာဥ္ကြင္းကို အသံုးျပဳၿပီး အေထာက္အပံ့ ပို႔ေဆာင္ေပးေနတဲ့ အေမရိကန္ေလယာဥ္ေတြကို ပစ္ခ်ေနတာေၾကာင့္ ေလယာဥ္ကြင္းကို သိမ္းပိုက္ဖို႔ဟာ စတီး၀ဲလ္အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးခဲ့ပါတယ္။

ျမစ္ႀကီးနားတိုက္ပဲြ ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွာ စတီး၀ဲလ္ရဲ႕ေနရာကို အစားထိုးေရာက္လာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ Daniel Sultan က ဂ်ပန္ေတြ ယိုးဒယားကိုထြက္ေျပးႏိုင္မဲ့ ေတာင္ႀကီး - က်ိဳင္းတံုလမ္းကို သိမ္းပိုက္ဖို႔ (၁၀၁) တပ္မွ ကခ်င္ေျပာက္က်ားမ်ားကို ထပ္မံေစလႊတ္ပါတယ္။ ကခ်င္တပ္သားမ်ားက မိမိေနရပ္နဲ႔ ့ အလြန္ေ၀းကြာၿပီး၊ စစ္ပဲြေၾကာင့္ ပင္ပန္းေနေပမဲ့လည္း Kachin Rangers ၁၅၀၀ ခန္႔ ပါ၀င္ကူညီဖို႔ လက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ကခ်င္ရိန္းဂ်ားတပ္မ်ားအပါအ၀င္ ကရင္၊ ေဂၚရခါး၊ ရွမ္း ႏွင့္ ဗမာတပ္သားမ်ား ၃၀၀၀ ခန္႔ကို စစ္ေၾကာင္း ေလးေၾကာင္းခဲြၿပီး ဂ်ပန္စစ္ေၾကာင္းေနာက္ဘက္မွ ခ်ံဳခိုတိုက္ခိုက္ ေစခဲ့ပါတယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္တိုက္ပဲြအတြင္းမွာ ရန္သူဂ်ပန္ဘက္မွ အက်အရံႈး အေယာက္ (၁၂၀၀) ႏွင့္ လူမ်ိဳးစံုေျပာက္က်ားတပ္ဖဲြ႔မွလည္း အေယာက္ (၃၀၀) ခန္႔က်ဆံုးခဲ့ရၿပီး အေသအေပ်ာက္ အမ်ားဆံုးတိုက္ပဲြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ရွမ္းျပည္နယ္တိုက္ပဲြ မတိုင္မီကတည္းက ကခ်င္ေျပာက္က်ား တပ္သားတခ်ိဳ႕ဟာ အေမရိကန္ Mars Task Force နဲ႔အတူ ဗန္းေမာ္၊ နမ့္ခမ္း၊ လားရိႈး နဲ႔ Burma Road မွာရွိတဲ့ ဂ်ပန္တပ္ေတြ ကိုလည္း တုိက္ခိုက္ခဲ့ပါတယ္။

ကခ်င္ေျပာက္က်ားတပ္သားမ်ားဟာ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ မတ္လအတြင္းမွာ အဖြဲ႔၀င္ေပါင္း (၁၀၈၀၀) အထိ မ်ားျပားလာပါတယ္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ (၁၂) ရက္ေန႔ OSS Detachment 101 ကို မဖ်က္သိမ္းခင္မွာ အေမရိကန္ ဗိုလ္မႈးႀကီး Ray Peers က တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ကခ်င္ေျပာက္က်ားတပ္သားမ်ား အတြက္ ဂုဏ္ျပဳအခမ္းအနား က်င္းပေပးခဲ့ပါတယ္။ Kachin Rangers အဖဲြ႔၀င္အားလံုးကို အျပာေရာင္ဖဲႀကိဳးပါ CMA (Citation for Military Assistance) တံဆိပ္ နဲ႔ (၁၀၁) တပ္ဖဲြ႔ရဲ႕အမွတ္အသား ေငြေရာင္မိုးႀကိဳးသြား ႏွင့္ Burma Campaign စာသားပါ တံဆိပ္ကို ခ်ီးျမွင့္ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ကခ်င္ေျပာက္က်ားေတြကိုလည္း ဂ်ပန္ဆာမူရိုင္း ဓားတစ္လက္နဲ႔ စႏိုက္ပါရိုင္ဖယ္တစ္လက္စီ ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။

ယေန႔အခါမွာ (၁၀၁) တပ္ဖဲြ႔မွာ အမႈထမ္းခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ားက 0SS – 101 Association အဖဲြ႔ ဖဲြ႔စည္းထားၿပီး ျပည္တြင္းရွိ ကခ်င္ျပည္သူမ်ားအတြက္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး နဲ႔ လူမႈေရး က႑မ်ားမွာ ကူညီပံ့ပိုးလ်က္ ရွိၾကပါတယ္။

ျပန္လည္သံုးသပ္ ၾကည့္လိုက္ရင္ Kachin Rangers ေခၚ ကခ်င္ေျပာက္က်ားမ်ားဟာ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း တရုတ္-ျမန္မာ-အိႏိၵယ စစ္မ်က္ႏွာစာရဲ႕ က႑မ်ိဳးစံုမွာ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ Kachin Rangers မ်ားဟာ အဂၤလိပ္ V-Force, အေမရိကန္ OSS – 101, Merrill's Marauders နဲ႔ Mars Task Force စတဲ့ မဟာမိတ္တပ္ေတြနဲ႔ အတူ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း ဟူးေကာင္းခ်ိဳင့္၀ွမ္း၊ တႏိုင္း၊ မိုးေကာင္း၊ ကားမိုင္း၊ နမၼတီး၊ ျမစ္ႀကီးနား၊ ဗန္းေမာ္ မွ ေတာင္ပိုင္း မႏၱေလး၊ ေတာင္ငူ အထိ၊ ရွမ္းျပည္နယ္ လားရိႈးကေန ယိုးဒယားနယ္စပ္အနီးထိ နယ္ခ်ဲ႕ဂ်ပန္ေတြကို တိုက္ခိုက္ျခင္း၊ သတင္းေထာက္လွမ္းေပးျခင္း၊ ရာသီဥတု သတင္းပို႔ျခင္း၊ အေမရိကန္ ေလယာဥ္မႈးမ်ားအား ကယ္တင္ေပးျခင္း၊ ရန္သူသံုးစဲြတဲ့ တံတား ရထား စစ္သံုးကားမ်ားကို ဖ်က္စီးျခင္း စသျဖင့္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းမွာ ရဲ၀ံ့စြန္းစားစြာ ပါ၀င္ခဲ့တာေၾကာင့္ ကခ်င္သူရဲေကာင္းမ်ားအျဖစ္ သမိုင္းမွာ တြင္က်န္ရစ္လ်က္ ရွိေနပါတယ္။

ေက်ာ္ေက်ာ္

ၾသဂုတ္ (၂၈) ရက္၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္